Defkhan Kimsesiz Liman Şarkı Sözleri

İçime atıyorum kan akıyor sözlerden,
Demiri atıyorum limanım o gözlerde
Canımı yokluyo yokluğun
Kimsesiz kalmadan rabbim bir yol gösterse
Çok koştum çok düştüm kendimden kaçamadım
Ne bir el uzandı tek kalktım ama etraf kalabalık.
Gücümün tükendiği yerde kanıma kara şardım(anlayamadım tam)
O dağları kolay ve katlarım derdimi fay gibi patlarım
Çökerdi dünya toprağın içi benim evim
Varsa yol hadi gidelim,
Yelkene rüzgar sana yürek gerek.
Kafana sıkarsa hayat neye yaradı ki çelik yelek?
Delik deşik tüm duyguların
Uykularım soğuk duvarda ter
Her yeni güneş düşer kafesten anlıma
Aklıma anılarım tekmeler
Çeker bi ton gözyaşını resmeder
Kalem terk eder seni,
Umut unutmayı denerken her sefer
Keser kanadını kolunu
Uçarken ödenmeyi, bekleyen her bedel
İçime atıyorum kan akıyor sözlerden,
Demiri atıyorum limanım o gözlerde
Canımı yokluyo yokluğun
Kimsesiz kalmadan rabbim bir yol gösterse
Çok koştum çok düştüm kendimden kaçamadım
Ne bir el uzandı tek kalktım ama etraf kalabalık.
Gücümün tükendiği yerde başlar savaş,
Ateşte soğudu yaşlanan dert
Daha varmadan bir yere bak yabancı
Gökyüzüne gözünü açmadan
İçine çekti beni kargaşan dost dediğin yalan,
Bana inan ''güneş doğdu eridi kardan adam.''
Gözünü dikti piç ne varsa pastadan kalan(olsun kardeş)
Hayattayız en azından yürüyorum uçurumun kenarından
Aklımda günahlarım her adımda onu seviyorum korkuyorum hesabımdan
Korkuyorum insanın fesatından içi karanın dışı beyazından
Yukarda değil yüzüm yerde gerek
Ben çıkmıyorum onun için yeraltından