Gazapizm Zabıt 3: Enkarne Şarkı Sözleri

Kalınmaz artık, bu yerler meçhulün işgali yalnız
Tanımsız kaldım, insanın kendiyle savaşı kanlı
Aklımda kaldı, ben bi' ev istedim sonsuzluk değil
Ben bi' ev istedim, çok yollar geldim
Sarılmaz artık yaramız, alnıma dayadım baktım
Camından ardı ruhumu karanlık ıstırap sarmış
Arınmam artık ne simya, ne kimya, ne evrimi tanır
İçimde acı, dışarıda büyüktüm, evde bir küçücük kaldım
Dağılmaz artık bulutlar üstümden, nüfuzum azın
Kırıldı sazım, tükendi öfke, bi' erişkin kaldım
Kapanmaz artık kapısı aklımın, fısıldar anlık
Kendini öldürüp bir sabah yeniden doğurman lazım
Bi' kere insan
Bi' kere çıktı mı dönemez eve
Bi' kere çıktı mı dönemez eve
Dönemez eve
Bi' kere insan
Bi' kere çıktı mı dönemez eve
Bi' kere çıktı mı dönemez eve
Dönemez eve
Günlerden bi' gün kararmış düşler de gördüm
Gözlerim her şeye alışık, gülmem
Tedirginim hep, bitmez kaygım var
Karanlık koynunda uyandım sabaha
Her yanım yarasa
İnsan, paradigman
Burada doğdum
Sonra her şey berbat oldu
Bu dünya müşkül
Eminim, gözümle gördüm
Aşk olsun dünya, bu nasıl bir yokluk?
Ne sabahın ayazı bu ne yaşama yolu
Sırıtan boşluk
Anne, bugün hava kasvet
Bi' kere insan
Bi' kere çıktı mı dönemez eve
Bi' kere çıktı mı dönemez eve
Dönemez eve
Bi' kere insan
Bi' kere çıktı mı dönemez eve
Bi' kere çıktı mı dönemez eve
Dönemez eve